මට තාමත් බැරිඋනා ඉගෙනගන්න... ඔයාගේ ආදරේ මිලකරන්න..........
Posts
ගොවි විශ්‍රාම වැටුපේ සහ රාජ්‍ය සේවක වැටුපේ සොච්චම් වැඩිවීම පිළිබඳව ලොකුවට කතා කරලා තිබුනා, පත්තරවල පොල් ගෙඩි අකුරෙන් දාලා තිබුනා. නමුත් හාල්, පොල්, සීනි, අල, පරිප්පු වගේ අත්‍යාවශ්‍ය භාන්ඩ වල බදු වැඩිවීම් පිළිබඳව කිසිම කතාවක් නෑ.. පෝන් බිලටත් ගේම දීලා.. මේ විදියට රටේ මිනිස්සුන්ව හූරගෙන කන, කන කෑම වේලටත් අසාමාන්‍ය විදියට බදු අය කරන රටක් මේ ලෝකේ තවත් ඇති කියලා මං හිතන්නේ නෑ.. පාරට බැහැලා හිඟාකන්න වෙන කාලය වැඩි ඈතක නොවේ.. කොච්චර හොඳ රටක් උනත්, මේ වගේ පාලනයක් පවතින කාලෙක මේ රටේ ජීවත් වෙන්න සිද්ද උන එකම ලොකු පවක්...
සමනල සංධවනියෙන් ඔබ්බට..
ජීවිතේ කියන්නේ පිපාසයක්... ඒ පිපාසේ තරමකටවත් සංසිඳෙන්නේ ආදරය නිසා.. ඒකයි අපි හැමෝම ආදරය සොයන්නේ... හැබැයි පිපාසෙට මඩ වතුර බීලා හරියන්නේ නෑ...
කාලයකට ඉහතදී රූපවාහිනියේ විකාශය උනා "එකට ගැටුම" කියලා ටෙලි නාට්‍යක්, ඕක පටන් ගනිද්දී තේමා ගීතයත් එක්ක ගිය වීඩියෝ දර්ශනයට පෙන්නුවේ, බ්ලේඩ් තල, උල් පිහි, දැලි පිහි වගේ ඇනකොටාගන්න පාවිච්චිවෙන ආයුද වගයක්.. ඒකාලේ විකාශය වුන නාට්‍ය අතරින් ගොඩක් සාර්තක හා අපේ ජීවිතය හා බැඳුන නාට්‍යක් විදියට, එදාට වඩා අද මට ඒක දැනෙනවා, මොකද ඒ දවස්වල මම ඉස්කෝලේ යනගමන්, නමුත් දැන් කාර්යාල තුල සිද්ද වෙන දේවල් අත්විඳින නිසා . ඒ දේවල් ගොඩක් ප්‍රායෝගික විදියට දැනෙනවා.. එකිනෙකා පරයා ඉහලට එන්න, දීමනා සහ තවත් වාසි වෙනුවෙන් දාන සෙල්ලම් ටික දැක්කාම ඇතිවෙන්නේ කලකිරීමක්.. ඔය අතරින් කේලම් කීම, පන්දම් ඇල්ලීම, ලොක්කන් සමග නින්දට යාම වගේ දේවල් ඉහලින්ම සිද්ද වෙනවා.. අලුතෙන් තැනකට යද්දී අපි යන්නේ සෑහෙන බලාපොරොත්තු ඇතිව, කලින් ඉඳපු තැනට වඩා ගොඩක් හොඳ තැනක් වෙයි කියලා හිතාගෙන, ඒත් ගිහින් ටික දවසක් වැඩ කරගෙන යනකොට තමයි තේරෙන්නේ කොතනත් එකයි කියලා.. අපි දුවන්නන් වාලේ දුවන හරක්ට එහා...