__කනෙක්ශන්.
ගන්නකොට කිව්වේ නම් අලි දෙන්නම් කොටි දෙන්නම් කියලා.. ඒත්.. කනෙක්ශන් එක පරන වෙද්දි.... ඒ කතා මොනවත් නෑ... බිල් එක ගෙවන්න එක දවසයි පරක්කු උනේ... මෙන්න බොලේ ඩිස්කනෙක්ටඩ්.....
Posts
සඳු හොරැහින් මුකුළු කරන සීත සොඳුරු රැයේ..... මං ආසයි රණ්ඩුවෙන්න නුඹත් එක්ක ඔහේ..... විසකටු වැනි වදන්වලට උතුරන දුක ළයේ..... යාළුවෙලා සුසුම් මැදින් කියන්න මගෙ ප්‍රියේ..... බෝල ගෙඩිය වගේ ඇවිත් දඟකරන්න ඔහේ..... මට ඩිංගක් ඉඩ තියන්න ඒ ටික මට අගේ..... තොරක් නැතුව ආදරයෙන් ළඟින් ඉන්න නුඹේ..... අමනාපය තමයි ප්‍රියේ සෙත් කවියක් වුණේ.....
__මාර වැඩේ
මම කෙල්ලගෙ ගෙදර ගියේ, අදනම් කොහොම හරි ගහනවාමයි කියලා හිතාගෙන.... එදා කවුරුත් ගෙදර හිටියෙත් නෑ... අපි දෙන්නා හිටියේ දෙපැත්තෙන් වාඩි වෙලා... මේ කෙල්ල කියපි.. අයියේ ඔයා කඩන්න කියලා... ඉතින් මමත් ගැහුවා විතරයි... රතු පාට එක ගියා... ටොක් ගාලා වල ඇතුලටම.. ඒත් මගේ, සුදු පාට එව්ව ගියේ නෑ... අපි මාරුවෙන් මාරුවට ගැහුවා.. අන්තිමට මගේ සුදු පාට එව්වා ඔක්කොම ගියා.... ඉතින්... .. .. .. .. එදා .. .. .. කැරම් ගහලා මම දිනුම්.... ------------------------------------------------ sms පණිවිඩයකින් උපුටා ගන්නා ලදී...
__අපි නොදන්න භශාව.
මං තාමත් දස අතේ කල්පනා කොරනවා.. එයා කතා කොරපු භාශාව මොකද්ද කියලා... සිංහලත් නෙමෙයි... ඉංගිරීසිත් නෙමෙයි...... මමත් එහෙන් මෙහෙන් කෑල්ලක් දෙකක් දැම්මා, හරි ගියේ නෑ... සාය තව චුට්ටක් කොට උනා නම්.... අම්මා ගහයිද බැට් එකෙන් කිව්වලු....__kaZza~"~
___ටෙම්පරි ලව්
මට මුලින්ම ආදරේ කරපු අම්මා තාත්තා, තාමත් මට පණටත් වඩා ආදරෙයි..... ඒත්... ඒ ඔක්කොම අමතක කරලා පණටත් වඩා වැඩියෙන් මම ආදරේ කරපු කෙල්ලෝ කීයක් නම් මාව දාල ගියාද..... ඒකෙත් හැටි....
__නොහැඳිනූ සහෝදර පෙම
නුඹෙ වයසට නොතේරෙනා දහසක් දේ මට දැනෙනා ආදරයෙන් නුඹ අමතා ඔවදන් ලෙස මම දුන්නා කී වචනෙට සිත රිදිලා මගෙ නංගිය තරහා වෙලා නුඹෙ අයියට බැන වැදිලා යන්න ගියා නිවහන හැරලා විභගයත් ඉවර වෙලා දැන් සතියක් ඉක්මවෙලා නුඹ එනතුරු පාර බලා සිටිනෙමි මම දැසත් නොසලා සිටිනා තැනක නුඹ සතුටින් ඉඳහන් හමනා සුලඟෙ හෝ පනිවිඩ එවාපන් නුඹ යන මග දෙපස දහසක් මල් පිපීයන් පින් ගත් දෙවියනේ චූටියා ගැන බලාපන්
වරද කාගේද...?
මගේ අම්මා මාව පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම යන යන තැන මාව වඩාගෙන ගියා අම්මා තනියම මාව බලාගත්තේ.... ඉතින් මමත් මගේ අම්මා වයසට ගියාම ඒ විදියටම බලාගන්නවා.... එයාගෙ අම්මා කවදාවත් එයාව වඩාගෙන නැතිලු... ආයා අම්මා ලඟ ඩේ කෙයාර් සෙන්ටර් එකේලු හැදුනේ... ඉතින් එයාගෙ අම්මා වයසට ගියාම අම්මව ඒ විදියටම බලාගන්නවලු...
__කව්ද බයිට්..?
බූට් කාපු මම පිස්සා වගේ කොන්ඩ රැවුල් වවාගෙන බඩගින්නේ පාරවල් ගානේ තනියම කියව කියව ඇවිදිනවා.... ඔයා, මේකප් එක දාගෙන අළුත් කොල්ලා එක්ක සුද්දි වගේ පොප් කෝන් කකා පර්ක් එකේ ඇවිදිනවා...__kaZza~"~
__තහනම් ගහේ ගෙඩි.
ඔයා බබෙක් වගේ කියලා දැනුන වෙලේ මම හොඳටම බය උනා... බෝයි ෆ්‍රෙන්ඩ් ගැන කිව්ව ගමන් තිබ්බ බය ටිකක් අඩු උනා... මැරි කරලා ඉන්නේ කිව්වම තවත් ටිකක් බය අඩු උනා... මොන්ටිසෝරි යන බබෙකුත් ඉන්නවලු ඒ ගමන කියනවා... දැන් නම් මම පොඩ්ඩක් වත් බය නෑ ඕන්...__kaZza~"~
__නොගැලපීම....
මට ඕන උනේ කවි ලියන්න... ඔයාට ඕන උනේ සින්දු කියන්න... මට ඕන උනේ බන්කුවක වාඩි වෙලා කතා කරන්න... ඔයාට ඔන උනේ රූම් එකකට ගිහින් ඉන්න... මට ඕන උනේ ලඟ ඉඳගෙන ෆිල්ම් එක බලන්න ඔයාට ඕන උනේ බොක්ස් එකකට රින්ගන්න.... මට ඕන උනේ ආදරේ කරන්න... ඔයාට ඔන උනේ වෙන වෙන දේවල් කරන්න... තවත් කොච්චර නම් දේවල් තිබුනද...
__වරද කාගේද...
ඉස්සර මගේ අතේ තුවක්කුව තියෙද්දි, රට ජාතිය බේරගෙන එද්දි, ජාතික වීරයෝ කියලා උපහාර දක්වපු එවුන්..... අද, උදැල්ල, මේසන් හැන්ද අතින් අරගෙන රට හදන්න දායක වෙන අපි දිහා හැරිලා වත් බලන්නේ නැත්තේ ඇයි...?
__වාකරේ ජර මරේ
එදා උඹ වේලි වේලි ඉන්නකොට වාකරේ වතුර ටිකත් මමයි දුන්නේ සින්නදොරේ.. අහවර උනා විතරයි උතුරේ ජර මරේ... යන්න ගියා උඹත් මා හැර දා වාකරේ.... උඹ හින්දා මම වැටුනෙ මහ කරදරේ.. ගමේ එකෙක් ආවා එල්ලෙන්න මගේ කරේ... පුලුවන් හැටියට ගහගන්නවා බැඳ ගත්තු බෙරේ ගියාට කමක් නෑ මට හැමදාටම උනත් හිරේ.. දැනගෙන උන්න නම් මම උඹගෙ විස්තරේ හොයා ගන්නව මම පීරලා හරි දීපන්කරේ උඹ එදා එල්ලල ගියපු මාලෙ මගෙ කරේ අන්න මම එල්ලුව අවජාතක පුතාගෙ කරේ
___දවසේ කඳුල.
දින සති ගනන් ඇතැඟිලි ගනිමින් බලා සිටියෙමි දකගන්නට නුඹ දෙණුවන් අවසාන මොහොතෙදි නොසිතු අයුරින් බිඳ වැටුනි පැතුමන් තෙමමින් මා දෙණුවන්
ඇඬියාව......
ලියන්නට කවි කොතෙක් තිබුනද සිත ඇතුලෙදිම මියදුනා හෙමිහිට එකින් එක ගෙන පොතක ලිව්වද බලා හැඬුවේ මමයි ඉකිබිඳ.... සතුට විඳිනා පෙම්වතුන් මැද තනිව හිඳිනෙමි බංකුවක් මත වැටෙන කඳුලැලි පිසිමි හෙමිහිට මගෙ සෙනෙහස නොදැනුනේ ඇයි නුඹට....
__වරද කාගේද....?
පුංචි කාලෙදි දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න හීන දැකපු එවුන් ඉස්කෝලෙන් අවුට් වෙලා සිමෙන්ති අනනවා... එකට කියන්නෙත් ඉතින්... MBBS තමයි...
__රුහුණු කුමාරි.
පෙට්ටි දෙක තුනක් ගලවගත්තම හිතන්න ඇති මගේ ගමන අහවරයි කියලා...... බලහල්ලකෝ හෙට අනිද්දට.. පවර් සෙට් එක දාලා වෙනදටත් වඩා හොඳට දුවන හැටි.......
___මගේ සිහිනය..
පාලුව දැනෙන හැඳෑවක අත් අල්ලාගෙන.. ඇවිද යමුද අපි අපේම සිහින කොදෙව්වට... සැමට හොරෙන් යෙදෙමුද අපි සොඳුරු කතාවක.. ඒ සැමගෙන් ලියමුද අපෙ ජීවිත පොත.... සුන්ඳරතම කතා පොතක් නොවෙද මිහිරියේ එය.... වැස්සේ නැතත් අප සිටිනා සොඳුරු ඉසව්වට.... කුඩේ යටින් ඇවිද යන්න ආසයි මට අරගෙන නුඹේ අත.... මතක නේද මම ආසම කරන වචන තුන.... තවත් වරක් මුමුනනවද මගේ කනට කර....
__කුඩු උන ඒන්ජල්.. __Broken Angel.
මට පට්ට පාලුයි කුඩු උන ඒන්ජල්... මට පට්ට පාලුයි - අහගෙන ඉන්න මගේ හදවතට... එකම එක කුඩු උන ඒන්ජල්... ඇවිල්ලා මාව බේරගනින් මාව කෑලි වලට කැඩෙන්න කලින්... I'm so lonely broken angel... I'm so lonely - listen to my heart... one and only broken angel... come and save me before i fall a part...
සිත හිමි මට අහිමි නුඹ...
තබා සිත පමණක් මගේ ලඟ.. නොපෙනී ගියා නුඹ මට අහිමි ලෝකයක් වෙත.... දුර සිට නුඹ මා හට අත වැනුවිට.... යලි තෙමුනා දෙනෙත යලිත් මට නොදැනීම.... දැනෙයි මහ දුකක් මගෙ සිතට වාගේම නුඹට... ලැබුණා නොවෙද දඬුවම් අපට... කවුරුන් හෝ කල වරදකට.... සාප කරනු එපා ප්‍රියේ උන් හට... එයම හේතුවක් වෙයි වෙන් වන්නට ලබන මතු භවයෙද අපහට... අහිමි වූයේ නුඹ හට... මා පමණක් නොවෙද... නුඹට දුන් මගේ හිත... තවමත් නුඹේ ලඟ නොවෙද...
___හඳ
උඹලා මට කවි ලියයි ඉතින් දුර ඉඳගෙන දකිනකල්....., ආවාට ටික වහගන්න දෙන ගේම දන්නේ මමනේ... හිකිස්..
ඔබ වෙනුවෙන් අපි....
කතා කරගන්න බැරි උනාට කියාගන්න බැරිව හිතේ දහසකුත් දේවල් හිරවෙලා ඇති... දැකගන්න බැරි උනාට දකින්න ආස කරන දෙවල් හිතේ දහසකුත් ඇති... ඇවිදගන්න බැරි උනාට ඇවිදින්න යන්න ආස තැන් දහසකුත් හිතේ ගොඩ ගැහිලා ඇති... කතා කරන්න මුව දෙන්න බැරි උනත්.. ලොව දැකගන්න දැස දෙන්න බැරි උනත්... සවන් දෙන්න දෙසවන දෙන්න බැරි උනත්.... කලහැකි යමක් ඔවුන් වෙනුවෙන් ඉටුකිරීමට කාටත් සිත් දේවා..... ~~වස්සාන සිහින~~
හීන කන්ද ....
මගේ අතින් බලෙන්ම වගේ ඇදගෙන... එක්කන් ගියා ඔයා හීන කන්ද මුදුනටම.... ඇහැරුනාට පස්සෙයි දැක්කේ..... .. .. .. .. මගේ අත තනියම... .. ඔයා ඊට එහා කන්ද නගිනවා... .. තවත් බූරුවෙක්ගෙ පිට උඩ වාඩි වෙලා... .. හිකිස්
ප්‍රේමය හැඳින්නෙමි...
මනරම් වස්සාන කාලයේ තවත් දිනයකි.... සදාදරණීය වූ සොඳුරුතම හමුවකි... දුටුවනම නෙත් පිනා ගිය සෙනෙහෙබර දසුනකි.... පොද වැස්සේ කුඩයක් අතින් ගත් සොඳුරුතම ලඳකි.... සීතල පිනි බිඳු අතරින් ලස්සනම සිනාවකි.. හෙමි හෙමිහිට කෙඳිරූ මුතුවන් වචන අහුරකි... මතක පොතට තවත් සොඳුරුතම පිටුවකි.... .. .. .. ප්‍රේමය හැඳින්නෙමි...
මොඩ් ගොවියා...
අද කලේ ගොවියෙක් වෙන එක පට්ට ලේසියි... ගොවියන්ට රජවෙන්න බැරි උනාට.. රජා දැන් ගොවියා වෙලා ෆේස් බුක් එකේ වගා කරනවා..
ආදරය....
මම එයාගෙන් අහුවා.... එයා මට කිව්වා.... මම එයාට දුන්නා... එයත් මට දුන්නා... එයා මගෙන් වින්දා... මමත් එයාගෙන් වින්දා... එයා මගෙන් දැන් අහන්නේ නෑ.. ඒත් මම අහනවා... එයා මට දැන් දෙන්නේ නෑ.. ඒත් මම දෙනවා... එයා මගෙන් දැන් විඳින්න කැමති නෑ.. ඒත් මම එයාගෙන් විඳින්න කැමතී...... .. .. .. .. ආදරය.... ~~වස්සාන සිහින~~
ඇඹලයා..
මම සීනි කකා හිටියේ බෝතලේ... කව්දඩෝ මාව තේ එකට දැම්මේ... නෑවෙත් නෑ කාලෙකින්... හිකිස්... තේ එක රසයිද ඇහ්.....
කවදා හරි බිඳෙන බව දැන දැනත් රැක ගනියි බඳුන වීදුරු උනත් සියල්ල තාවකාලික බව දැන දැනත් සිත බැඳුනේ ඇයිද මෙහෙමත් දුක කොතරම් අමිහිරි උනත් දැන දැනම වටෙනවා නැවත නැවතත් සතුට කොතරම් ම්හිරිද යත් ඒ මත්තෙම නහිනවා පරිදි සිත් දිවියට කොතරම් ප්‍රශ්න ආවත් ජය ගැනුමයි වඩා වැදගත් මොන දේ නොලැබී ගියත් ලද දෙයින් සතුටු වීමයි වැදගත් ~~වස්සාන සිහින~~
යන්න ගියා නුඹ මටත් නොකියාම තවමත් සොයනවා හිත නුඹව පෙර සේම.. දකින්නට වෙර දරමි සිතින් වත් අහිමි නුඹව සිහිනෙන් වත් එන්න නවතින්න මගේ ලඟ... ආදරේ කවියක් වග කියාදුන්නේ නුඹයි මට ආදරේ විරහවද දැනෙනවා තමි මට අද... දැනේනා දුක කවියක් කර ලියනවා පොතක මම කවි සිතත් ගොළු වෙලා නුඹ රැගෙන ගියා වත්ද... තවත් මා හඬන්නද නොලැබෙනා නුඹ මතම තිත්තයි කොහොමත් ඇත්ත එහෙත් මුහුන දිය යුතුය හෙට... පතන්නෙමි මම... තබනා සැම පියවරම ජය කනුව වෙතම යන්නයි ගතවෙනා සැම මොහොතක්ම සතුටින් පිරී ඉතිරී යන්නයි... නොදුටු "~~වස්සාන සිහින~~"
යන්න ගියා නුඹ මටත් නොකියාම තවමත් සොයනවා හිත නුඹව පෙර සේම.. දකින්නට වෙර දරමි සිතින් වත් අහිමි නුඹව සිහිනෙන් වත් එන්න නවතින්න මගේ ලඟ... ආදරේ කවියක් වග කියාදුන්නේ නුඹයි මට ආදරේ විරහවද දැනෙනවා තමි මට අද... දැනේනා දුක කවියක් කර ලියනවා පොතක මම කවි සිතත් ගොළු වෙලා නුඹ රැගෙන ගියා වත්ද... තවත් මා හඬන්නද නොලැබෙනා නුඹ මතම තිත්තයි කොහොමත් ඇත්ත එහෙත් මුහුන දිය යුතුය හෙට... පතන්නෙමි මම... තබනා සැම පියවරම ජය කනුව වෙතම යන්නයි ගතවෙනා සැම මොහොතක්ම සතුටින් පිරී ඉතිරී යන්නයි... නොදුටු "~~වස්සාන සිහින~~"
දවසක් සැන්ඳෑ යාමෙක බලා උන්නා මම මහ සයුර දෙස... උඩ බැලුවම හිතෙනවා.. අහස තියෙන්නේ කොච්චර නම් දුරින්ද කියලා...... ඒත්.. ඈත මුහුද කොහොමද අහසෙ ගෑවෙන්නේ... මම පොඩි කාලෙ අම්මගෙන් ඇහුවා මට තාම මතකයි... එදත් මේ මුහුද ඒ වගේමයි.... මට දැනෙන්නේ එහෙමයි.. මිනිස්සු කොච්චර නම් වෙනස් වෙලාද... ටිකක් ලොකු රැල්ලක් දැක්කම මගේ මතකයට ආව සුනාමි දවස..... කවදාවත් නැතිව මුහුද ගොඩක් ඈතට ගිය.... එ ටික වෙලාවට කී දෙනෙක් නම් මායිම් ගහගෙන තමන්ගෙ ඉඩම් කොටසට රන්ඩු උනාද... වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ... මුහුද ගොඩට ආවෙ ඒ මායිම් විතරක් නෙමෙයි හැමදෙයක්ම අකුලගෙන.... ජීවිත දහස් ගනනක් බිලිගෙන.... මගෙ ජීවිතේ ලබපු පුදුමාකර අත්දකීමක්... එත් ඒක ආයෙත් විඳගන්න නම් මගේ හිතේ කිසිම අදහසක් නෑ.... මුහුදට විතරක් නෙමෙයි මිනිස්සුන්ටත් දැන් ඒකෙ වගක් නෑ.... පරන කෝන්තර හිතේ තියන් ඉන්න එක කොහොමත් හොඳ නෑ....
මම කවදාවත් ඔයාට එහෙම නොකරන නිසා.... ඒක කොච්චර අමාරු වැඩක්ද කියලා ඔයාට තේරෙන්නේ නෑ.... ඔයා ඒක කරද්දි මම ඒක කොච්චර ආමරුවෙන්ද නොකර ඉන්නේ කියලා ඔයාට දැනෙන්නේ නෑ.... ඒ ඉවසන ඉවසීම කොච්චරක්ද කියල ඔයාට කව්දාවත් දැනෙන්නේ නෑ... මම වගේම ඔයාටත් ඒක කරන්න කියලා මට ඔයාට බල කරන්නත් බෑ.... ඒක එච්චරම අමාරු වැඩක් නෙමෙයිනෙ නේද...... . . . . චැට් එකක් එව්වම පුලුවන් ඉක්මනින් රිප්ලයි කරන්න පුරුදු වෙන්න........
ලියන්නට ආසයි මට පෙම් හසුනක්..... දහසක් සිතිවිලි එක් තැන් කරමින්... එත් ඒක කවදා ඔයාගෙ අතට ලැබෙයිද කව්ද දන්නේ නෑ නෑ... එවන්නම් මම එස් එම් එස් එකක්.... ඒත් එච්චර කෙටියෙන් කොහොමද හැමදෙයක්ම කියන්නේ මම නෑ නෑ.... ගන්නවා මම කෝල් එකක්.... ඒත් ඉතින් ඔය විනාඩි දෙක තුනට මොනවා කියන්නද... නෑ නෑ.... අපි හම්බවෙලාම කතා කරමු.... නිදහසේ... මොනවා කතා කරගන්න බැරිද.... පියුම් කාරයගෙ ආඩම්බර බලන්න ඔනත් නෑ... ඩයලොග් කාරයට ණය ගෙවන්න ඔනත් නෑ... ඒක කොච්චර සිම්පල් ප්ලෑන් එකක්ද.... ~~වස්සාන සිහින~~
සුළඟක් වෙලා ඔබ ගියාට නොකියාම... මා සිත තුලම රැඳුනා නුඹ් පෙරසේම...... නුඹ සිත රිදී ඇති බව මට දැනුනාම... හඬා වැටුනි මම කාටත් රහසේම.... සඳ බැස ගියා වත්ද අහසට නොකියාම... හඬන සිත මගෙන් විමසනවා නුඹ ගැනම.... මසිත සනසවන්නට එන්නෙද නුඹ පෙරසේම.... කෙදිනක හෝ යලිත් නුඹ එන වග දනිමි මම.... සිතට දැනෙනා දුක නුඹට පවසන්නේ කොහොම... එයද නුඹට දුකක් ගෙනදේවි අපමන... නොහඬනු මැනවි මා වෙනුවෙන් කිසිදාක... හිනැහෙනු මැනවි නුඹ සිත්සේ හැමදාම... ජීතයට ඇති එකම සැනසුම නුඹයි මට... නුඹ වෙනුවෙන් මම ගෙතුවෙමි පදවැල් එමට.... නුඹ මගෙම වී මා වෙත එනදාට.... සිත සතුටින් ඉපිල යයි කිසිදා නොවුන විලසට... ~~වස්සාන සිහින~~
රැකියාවට ආවත් මම කොළඹ රටේ මා සිත නුඹ වෙත දිව යයි හොර රහසේ දැනෙනා පාලුව තනිකම නම් ඉමක් නැතේ නුඹ දකිනා දින තෙක් අතැඟිලි ගනිමි මෙසේ කාලය හෙමිහිට දිව යයි හොර රහසේ නුඹ මගෙන් උදුර ගන්නට තවෙකෙකු සැරසේ කාටත් වැඩියෙන් නුඹ මට විශ්වාසයි පණ සේ දිවි මෙන් රකිමි දුන් සෙනෙහස නුඹ කාටත් රහසේ නෙතඟින් ගලන්නට උනු කඳුලක් සැරසේ පිහදා දමමි මම කාටත් හොර රහසේ නුඹ දැකුමට එන්නට මට නිතර සිතේ සෙනෙහෙ විඳින්නට ඔබගේ මා සිත් සේ ~~වස්සාන සිහින~~
හමා යන සුළන් රොදේ... ඇය සතුටින් දැයි බලන්න... ආයෙත් මා වෙත අවිදින්.... ඇගෙ තතු පවසාල යන්න... අවසරනෑ ඇ වෙත යන්න... මුහුණ ටිකක් බලා ගන්න... ආදරයෙන් ලඟට වෙලා... මොහොතක් සිත සනසවන්න... ඇගෙ සියොලඟ දැවටෙමින්ම.... ඇගේ සොඳුරු හද දකින්න... ආසයි මට තවත් වරක්... ඇගෙ සියුමලි මුව සිඹින්න... අවසරනෑ හිතුන විටදි... ඇගෙ දෙස වත් බලා ඉන්න... පුලුවනි නම් ඔබ එන විට... ඇගෙ සුවඳත් අරන් එන්න... නිදි නැති රැය ගෙවා ගන්න.. මගෙ සිහිනෙට ඇය එවන්න... දෙවියනි මගෙ දුක් ගීයට... එකම වරක් සවන් දෙන්න...
කවි සිතිවිලි හිත පුරාම අරක් ගෙන.... නිතරම සිත දිව යයි නුඹම සොයාගෙන.... ගෙවෙන සම දිනම මට ලොකු අරුතක් අරගෙන.... පායන සඳ නුඹමයි මගෙ ලොවට එලිය දෙන.... ගලා හැලෙන දිය ඇල්ලක සිරිය විදහ ගෙන.... සුලන් රැල්ලෙ දඟ කරනා කෙහෙරැල් මිටට ගෙන.... පිරිමදින්න ආසයි නුඹ ලඟින්ම ඉඳගෙන..... එනවද නුඹ තව සැරයක් උනුසුම අරගෙන....
පව් කියලා හිතුනේ නැද්ද ඉතින් මම මග බලාගෙන හිටියා මුලු දවසෙම ලැබුනේ නෑ කිසි තොරතුරක් ඔබ ගැන රිදුනා මගේ හිත හොඳටම ... කිසි වැඩක් කෙරුනෙ නැ අද දින බැනුම් අහුව ඉතින් හොඳටම ඔබ දන්නේ නෑ කිසිත් ඒ ගැන දන්නවා නම් මට කරයිද මෙහෙම කිසිම කේන්තියක් නෑ ඔබ ගැන ඔයත් හිරවෙලා ඉන්න ඇති හොඳටම හැමදෙයක්ම හොඳින් තේරුම් ගෙන ආදරෙන් ඉඳිමු අපි සැම දින
සිහිනයත් මෙලෙස මියැදෙන්නටම සරසේ
දකින්නට උත්සාහ ගනිමි පෙරලෙසේ
කඳුලින් නෙතඟ බොඳ කරන් මෙලෙසේ
අහිමි නුම්බෙ රුව දකිනෙමි මා ලොවට රහසේ
යන්නට නොහැක ඇවිද දිවි ගමන පෙරසේ
අඩාල වී ගිය සොඳුරු අප දිවි පෙවෙතේ
දකින්නට නොහැක සතුටු කඳුලක් දෙනෙතේ
මා කල පවක් වෙන්නට ඇති පෙර සසරේ
සිටින්නට නොහැක මට තවත් මෙලෙසේ
විඳිමින් සියලු දුක් ගිනි මහ මෙරක් ලෙසේ
පින් ගත් දෙවියනුත් නොමැත ඒ මොහොතේ
බලන්නට සිටියේ අවිනින්සක අප දෙස කිසි ලෙසේ
රැකගන්නට තිබූ එකම වස්තුව නුඹයි මගේ
එයද මාගෙන් උදුරා ගත් කරුමයක මහිමේ
දුටු සිහිනය මතකයි තවමත් රත්තරන් මගේ
එලිවන දිනක් නැත නින්ඳක් ලබා කිසි ලෙසේ
~~~වස්සාන සිහින~~~
දනුනා මහ දුකක්..
දුටුවා අවිදින් ගොස් ඇතිබව
නුඹ මටත් හොරෙන්..
ගැලුවා නෙත පිරි කඳුලක්
දෙකම්මුල් තෙත් කරමින්
කාටත් හොරාම..
හිතුනේ නැතිද
මොහොතකටවත් නුඹට..
අමතන්නට මා
එකම එක වතාවක්..
නොකර ඉන්නෙ නැහැ නුඹ
බලා සිටි අයුරු දන්නවානම්...
දෙනෙත් කඳුලින් පුරෝගෙන
ටික දිනක සමුගැන්ම
දැනුනා නම් මෙතරම්
වේදනාවක් වන වග...
දෙන්නෙ නෑ ඉඩක් නුඹ හට
මොහොතකටවත් ඈත් වන්නට...
ඉතින් සඳවතියේ....
එකම වරක් තව පායන්න,,
සැමදා සිත් අහසේම ඉන්න..
කිසිදා බැස යන්න,
එපා නුඹ මොහොතකටවත්
සිතන්න.....
....~වස්සාන සිහිනය~.....
නුඹේ සිතත් දිය ඇල්ල වගෙයි
ගලන සෙනෙහෙ ජල කඳක් වගෙයි
මගේ සෙනෙහෙ ඒ තුල සැඟවෙයි
ලොවට හොරා අපි පෙම් කෙරුවයි
විටෙක නුඹ වැසි දිය හා සම වෙයි
විඩාබර මගේ හද සනසයි
නුඹේ සෙනෙහෙ මහ මෙරක් වගෙයි
සැම විටකදි මා ලඟම රැඳෙයි
මා ලඟ නුඹ සඳ සාවි වගෙයි
නුඹෙ සිරියෙන් මගෙ මුලු ලොව නැහැවෙයි
දෝරෙ ගලා යන මගෙ සෙනෙහෙ ඔබයි
මගෙ ආදර සඳ සාවි නුඹයි
හුස්ම පවා අපි ගත්තේ එකටයි
නුඹෙ සුසුමේ සුව මටද දැනෙයි
මගේ ලොවට ඔබ මිනි කිරණයි
ඒ කිරනින් මගෙ ලොව සැරසෙයි
මතකයිද මාව ගෙනාපු උජාරුව
මගේ ලස්සන ගැන වර්ණනා කර කර
මම ඔයත් එක්ක කොහෙද නොගියේ
සමහර දවසට
මම තෙම්මලා ඔය නොතෙමි ගියා
සමහර දවසට
මම අව්වෙ වේලි වේලි යනවා
ඔයා හෙවනෙ යනවා
ඔයාට විහිළු කරන අයට
ගහුවෙත් මම තමයි ඉතින්
ඒ දවස් වල ඉතින් මම චන්ඩියා
දැන් ඒ කිසි දෙයක් මතක නෑ නේද
මගේ දිහාවත් බලන්නෙ නෑ ඔයා
ඔව්
මම දැන් වයසට ගිහින්නේ
ඉස්සර තිබ්බ ලස්සන මගේ නැහැනේ
කුනු දූවිලි පිරිලා
හරියට මම කර ගත්තු දෙයක් වගේ
අලුතෙන් ගෙනාපු කෙනා ලස්සනයිද
මටත් වඩා ලස්සනයිද
කමක් නෑ ඉතින්
ඔයාට හොඳ නම් ඉතින්
මගේ හිතට දුකක් නෑ
මම ඉතින් කුනු මුල්ලට වෙලා ඉන්නම්
තව වැඩි කල් ජීවත් වෙන්නෙ නෑ
මං කොහොමත්
ඇත්තටම මම කව්ද...?
ලස්සනයි සඳවතියේ නුඹේ සිනා මුව මඩල
අහබ්බෙන් මෙන් මගේ සිත් අහසට පැමිනි
විඳිමි මම ඒ ජීවිතයේ මිහිර කාටත් හොරෙන්
මෙතෙක් කිසිදා නොවිඳි..
දුකක් නොම වෙයි කිසිත්
නුම්බ මටද මම නුඹටඩ ආදරේ නිසාවෙන්
අන් කිසිවකටත් වඩා....
මතකයේ රැඳෙයි සැමදා නුඹේ මුවින් පිටවූ දින
ආදරෙයි නුඹ හට අන් සැම දේටත් වැඩියෙන් ලෙස..
නුම්බට හිතැති මගේ සිතද නුඹවම සොයයි
ගෙවෙන හැම මොහොතක්ම හරිම සුන්ඳරයි
ඔබ සැමගම රැඳෙමින්...
යන්නට දිගු ගමනක් නුඹේ සඳ කිරනින්
නැගෙන ආලෝකයෙන් මා දකින මාවත මතින්...
ඉතින් නුඹවම සොයන සිත
සනසවන්නට ආදරයෙන්....
බලාසිටිමි යලිත් වරක් වඩින තුරු
මගේ අහස් ගැබට නුඹ ඉතින්...
රාළහාමි මාමේ..
අපි කොහේටද මේ ආවේ..
කොහෙද අපේ අම්මව ගෙනියන්න හදන්නේ..
මම තාම උදේට කිරි බිව්වෙත් නෑ..
ඇයි අද මාව බැඳල දාල
බෙල්ල රිදෙනව මගේ..
අනේ ඇයි අපේ අම්මට ගහන්නේ..
කව්ද අර තව කෑ ගහනව ඇහෙන්නේ
ඇයි එයාව බේර ගන්න කියන්නේ
අනේ එයා ගොඩක් අමාරුවෙන් කෑ ගහන්නේ
මගෙ සුදු අම්මේ...
අපිත් එතනටද මේ ගෙනියන්නෙ..
අන්න රාළහාමි මාම අපි දිහ බල බල
අර අලුගෝසුවට මොන්වද කියනව
රාළහාමි මාම මොනවද අර
ඉනේ ගහ ගත්තේ
රාළහාමි මමේ.. රළහාමි මමේ...
ඇහුනෙ නැඩ්ඩ මන්ද..
මාව ගහේ බැඳලනෙ
නැත්තන් වෙනද වගේ පස්සෙන් දුවන්න තිබ්බා
අන්න අම්මෙ අර අලුගෝසුව එනවා
ඒයි ඒයි අපේ අම්මව අරන් යන්න හදන්නෙ කොහේද
රාළහාමි මාමේ.... රාළහාමි මාමේ....
මෙන්න අපේ අම්මව ගෙනියනවා...
අනේ මගේ සුදු අම්මට ගහන්න එපා..
ඕනෙම නම් මට ගහන්න..
අනේ අම්මෙ ඇඉ මගෙ දිහා ඔහොම බලන්නේ..
ඔයා මොනවද අමාරුවෙන් වගේ කියන්න හදන්නෙ
අනේ ඇහෙන්නෙ නෑ මගෙ සුදු අම්මේ
ඇඉ මේ ඇස් වල කඳුලු පුරවගෙන
මගේ අම්ම ඇඉ අඬන්නෙ
මොකඩ්ඩ ඒ සද්දේ..
අනේ ඩෙයියනෙ මගේ සුදු අම්ම නේඩ ඒ.....
ඒ ගමන මාවත් ඇදගෙන යනවා..
අනේ ඩෙයියනේ මගේ සුදු අම්මා... ලේ හැම තැනම...
ඔලුවට මොකද්ද උනා මග
හැමදාමත් ළඟ ඉදගෙන
මගේ කියා මට කියන්න
කල්ප කාලයත් මදි මට
නුඹේ නමට කවි ලියන්න
නැතත් තාල රිද්ම සොඳුරු
මගෙ කටහඬ අසා ඉන්න
හිතේ තාරුකා කැට ගෙන
බැඳුණු කවක රස බලන්න
මුමුණන තෙපුලක දහසක්
ඔවදන් ඇත කළම්ඹන්න
මිහිරි කවක ඇමුණුනු ගුණ
නිමක් නොමැත කියාගන්න
ලස්සන සඳ සාවිය ලඟ
දිවි බඳුනම මුහුකරන්න
ඉඩක් ඇත්ද මට කියන්න
මට හිමි මල නෙළාගන්න
අප නිවහනේ පාලුව මැකූ රන් ටිකිරි සිනාවෙන් මුලු ගෙදරම සැනසූ ඒ සුරතලී දැන් පෙර පාසල් යනවා ටිකිරි සිනාවට ඩැන් සුරතල් කතාවත් එකතු වෙලා වචන එක ඩෙක ගලපමින් කතා කල ඈ දැන් කවි සින්දුත් කියනවා එදා මගෙ උකුලේ දඟලපු ඈ අද බෝනික්කන් ඇගෙ උකුලෙ නලවනවා කාලය ඉක්මනින් ගෙවී ගියා වත්ද මට මේ විදියටම ඈව හැමදාමත් මගේ ලඟිම තියගන්න පුලුවන් නම්... ඒ සුරතල් කතාව මට හැමඩාමත් අහන්න පුලුවන් වෙයි.. ඒත් ඒක මහ අසාදාරන අසාවක්... හෙට දින ඈ තවත් ලොකු වෙයි තවත් ලස්සන වෙයි ලස්සන අනාගතයකට යයි එදාට මට අඬේ.... ඒ දුකට නෙමේ.. දරගන්න බරි සතුටට... ඔව් ඒ මගෙම මන්දකිනිය....
ඉපදුන දා ඉඳන් මට හරි මග පෙන්වුවා
අද මා තනිව යන මග ගැන නුඹ නිතරම සෙව්වා
පුතෙ නුඹගෙ ඩැන් වැටුප කීයද නුඹ නොවිමසුවා
උදෙ එන විටත් මා අත කාසි ටිකක් තැබුවා...
නුඹ විඳිනා දුක් ගැන මම නොදනිම්ද අම්මේ
මම කල පව් වෙන්න අති නුඹ අද විඳවන්නේ
මට හැකි කලට නුඹ හට මා සලකන්නේ
මගේ ඇස් දෙක වගෙයි නුඹ මා රැක ගන්නේ
මතු බුදු වන්නට මත්තෙන් ඔබ
වෙනවා නේද මගෙ මව් ආයෙත් ඇත්තට
මම නුඹේම පුතු වී එන්නම් එදාට
රාහුල කුමරුගේ අඩුපාඩුව පුරවන්නට
මට හොරා තැනුන පුන්චි පව්ල ලස්සනද ප්‍රියේ
මම ඒ පුවත ලොවෙන් සඟවා ගමිද කෙසේ
මා සමගින්ම හිඳින්නට දුන් සිහිනය අමතකද ප්‍රියේ
ඒ සිහිනය මතින් මා වෙන් වී යමිද කෙසේ
ජිවිතයේ මට අහිමි සතුට නුඹ හට ලැබෙන්නයි
කිසිදා මෙවන් දුකක් නුඹ් හට නොලැබෙන්නයි
සිතඟි පරිදි නුඹේ පැතුමන් සැම ඉටු වෙනනයි
පතුමන් මා හදවතේ සැම්දා එලෙසින්මයි
නිමා නොවනා කඳුලු අතරින්
ගලා ඒ පද මගේ පන් හිඳෙන්
විඩාබර මා නෙතු පියන්
බලා හිඳී ඔබ දෙස නිදි වරන්
ඉතින් ඒ කවි රස විඳිමින්
බොහෝ අය කියයි එළකිරි මචන්
දන්නෝ දනිති විරහවේ අරුමන්
නොම වේවා තවත් මෙවන් හින්සනයන්
පුලුවනි නම් අමතන්න එක කඳුලු කැටයකට
පවසයි ඔබ මා හැර ගිය කතාවේ වග තුග
අසන්නට කිසිවෙකුත් නැති එක ගැනයි දුක
සිටිය එකම ශ්‍රාවිකාව ඔබයි මට
නිමා නොවනා කඳුලු අතරින්
ගලා ඒ පද මගේ පන් හිඳෙන්
විඩාබර මා නෙතු පියන්
බලා හිඳී ඔබ දෙස නිදි වරන්
ඉතින් ඒ කවි රස විඳිමින්
බොහෝ අය කියයි එළකිරි මචන්
දන්නෝ දනිති විරහවේ අරුමන්
නොම වේවා තවත් මෙවන් හින්සනයන්
පුලුවනි නම් අමතන්න එක කඳුලු කැටයකට
පවසයි ඔබ මා හැර ගිය කතාවේ වග තුග
අසන්නට කිසිවෙකුත් නැති එක ගැනයි දුක
සිටිය එකම ශ්‍රාවිකාව ඔබයි මට
මමත් දුටුවෙමි සිහින දහසක්
මමත් පැතුවෙමු පතුම් සහසක්
මමත් සෙව්වෙමි සොඳුරු දිවියක්
මමත් ලිව්වෙමි සොඳුරු කවියක්
ඒ සිහින මැද මා තනිවු හැඩැයි
පැතු පතුමන් බොඳ වු හැඩැඉ
සොඳුරු දිවියම නැවතුන හැඩැයි
ලියු කවියද අතරමග නැවතුන හැඩැයි
නිදි නොමැතිවම රැ පහන් වුවත්
සිතද තනිවම සුසුම් හෙලුවත්
ලොවට රහසින් මා හෙට දිනත්
දකිමි ඒ සිහිනයම නැවත නැවතත්
කිසිවකට සමනොවන නුබේ ඔය කවි සිතද එයින් ගලා එන කවි වැල්ද පවසාවි සොඳුරුතම අදරේ අප බැඬුන එවන් කවි නැසෙන දිනක් නොම වේවා කිසිත් ගෙදර අග හිඟ කම් මැදින් පලා යන සිරි කත දුටිමි කල හැකි දෙයක් නොමැති කමින් මමද අසරණ උනිමි විසඳුමක් සොයන්නට පියවරක් නුම්බ තබුවා ගියත් දුර රටක නුබ නොම දැනෙවා කිසි දුකක් නුබෙ ඔය කවි සිතට....
පැතු පැතුම් මෙලෙසින් බොද වී යද්දී මගේ ආදරය මා සිත තුලම ගොළු වෙද්දි නුඹෙ ආදරය වෙනකෙකු වෙත දිව යද්දී මම සිටිනෙමි සිතයට සිරකර මේ සිද්දී නුඹ ගැන අසන අය හට මට කියන්නට නුඹට හැකිද බොරුවක් මට කියන්නට නුඹ සමගින් සැමදා මට සිටින්නට එදා පෙලට ආවා උන් මට සුබ පතන්නට මගේ ආදරය සදහට අද ගොළු වූවා යලි නොම එන ලෙසින් ඔබ මාගෙන් වෙන් වුවා දිවියේ අරුම මෙය යයි නුඹ පැවසුවා එය එලෙසදැයි දෙවියන්ගෙන් මා විමසූවා මගේ දිවියට දැන් කිසි වටිනා කමක් නැතී ඔබ නොමැතිව ගෙවන දිවියෙන් පලක් නැතී මා පැතු පැතුම් මසිතෙම ගොළු වෙලා යතී නුඹ දිවි පොතෙනේ මගේ වත දියවෙලා යතී හැකිනම් නුඹට තව එකවරක් වත් මා අමතන්න සිදුවුයේ කිමද මට පහදා දී යන්න වරදක් සිදුවුනා නම් එය මට පවසන්න දඩුවම මදක් වත් ලිහිල් කර යන්න
ඔබ ගියා දුර ඈත නොදන්වා ලග සිටි මටද පුළුවනිද හිනැහෙන්න බලමින් මගේ කදුළු දෙස නුඹට මදි උනා වත්ද මගෙන් ලද ආදරය සිතුනේ නැතිද මදකට විමසන්නට මගේ වත ඔබට මතකද අද වැනිම දවසක සතුටු උනා මම දිනු ලෙස ලොවම අද වගෙම මතකයි මටද නුඹෙ ආදරය දිනු දවස දිවියේ පලමු වතාවට වින්දෙමි ආදරයේ මිහිර එකතු කලා ඔබ දිවියට මතකයන් අති සුන්දර සිතුවේ කෙලෙසකද නුඹ මෙලෙස යන්නට මා හැර දරා ගන්නේ කෙලෙස මේ විරහව අසුන්දර නොමදැනේවා කිසි දිනක ඔබට මා විදිනා මේ දුක නොමදැනේවා මෙවන් දුකක් අන් කිසිවෙකුට නොමරැදේවා කදුළු කිසිදිනක නුඹේ නෙතු මත නොමවේවා නුඹට වරදක් කිසි විටෙක
මහැර ඔබ ගොස් ඇත බොහෝ දුර එක්ව ආ මග මෙතෙක් කල් අප තනිව යන්නේ කෙලෙස කිව මැන කෙසේ පිලිගනිමිද තනිවු බව මම කෙලෙස ඔබ නෙතු පියා ඉන්නේ නොදුටු ලෙසින් මා නුවන් යුග කුරිරු වුනේ කිම අපේ දෛවය වෙන්කර ගන්නට මගෙන් රන් කද කෙසේ පිලිගන්නද ඔබ යන වග ඔබ මෙලෙස කර පිටින් මගේ මතින් සුදු පලස ඔබත් සමු ගන්නේ නෑ මමත් සමු දෙන්නේ නෑ සදු වුයේ කිමද තවම මම දන්නේ නෑ
අහිංසක ජීවිතයක්.....
වැටි වැටී නැගිටින්න හදන අහින්සක ජීවිතේකට මිරිගුවක් මුණගැහෙන එක මොන තරම් අවාසනාවක්ද දුවලා දුවලා හොදටම හති වැටිල තියෙද්දිත් ආපහු හැරෙන්න බැරි වෙද්දි ඒ අහිංසක ජීවිතේ මොනතරම් අසරණද ඒ අහිංසක ජීවිතේට ලස්සනයි කියන මේ ලෝකේ මොනතරම් නපුරුවට දැනෙනවද කියලා හිතාගන්නවත් පුළුවන්ද
අද මා ලග නැත නුඹ.........
නුඹෙන් පණ ලද මගේ පණ්හිදෙන් කවි ලියවෙනා සද එය දකින්නට අද මා ලග නැත නුඹ මතකද අපි දොඩමළු උනා ගොතමින් කවි සන්හිද පාමුල හිද එය විදින්නට අද මා ලග නැත නුඹ එවන් කවියක් යලි ඔබෙන් යලි නොලියවෙනා සද දුක කියන්නට අද මා ලග නැත නුඹ ඹබ දුන් ඒ කවියේ අරුත තවමත් මට නොතේරෙන සද එය පසිදන්නට අද මා ලග නැත නුඹ
මගේ පුර සද...
ඒ සදවතට පෙම් බැදි පෘථිවි මම වෙම් දුරින් හිද ඔබ දෙසම බැළුවෙමි ආලෝකයේ පහස ඔබෙන් ලැබුවෙමි නුඔ නැති අමාවකට අදුරේ ලතැවුනෙමි.. පුන් පෝදාට හරිම සුනදරයි නුඔ වින්දෙමි ඒ සුන්දරත්වය කාටත් හොරෙන් මම බැනවැදුන මතකද ඉද හිට එන වලාකුටත් බිදින්නට ආවාට අප පෙම් දැහැන.. මතකයි තවමත් සිටි හැටි මග බලා දකින්නට ඔබ තවත් එක වතාවක් අමතක විය මට එදා චන්ද්‍රග්‍රහනය වග එදා නැවතුනි මගේ පරිභ්‍රමනය කිසිදා යලින් නොඇරඹෙනා ලෙස නැවතුනාවත්ද ඔබ මා ඇරඹ් ඒ ගමන අනේ තව එකම එක වතාවක් දක ගන්නට හැකිනම් මගේ පුර සද...
හිතුවක්කාර කොල්ලෙක්... උදෙම නැගිට ගත්තා අමාරුවෙන්.. කුකුළටත් බැන බැන.. වෙලාව හතයි.. හැම දේටම තියෙන්නෙ පැය බාගයයි.. මේකවත් ලස්සන දවසක් වේවිද.. අනේ මන්ද ඉතින් ඕවනම් ඩඩි බිඩි ගාලා දිව්වා ලිඳ ලඟට... කෑලි පහ යන්තම් සෝදගෙන දිව්වා ආයෙත් ගෙදර... පොල් කටු ඉස්තිරික්කයෙක් මැදපු ඇඳුමත් දාගෙන කොන්ඩෙ පොඩ්ඩක් පීරගත්තා.. පොල් තෙල් පාරක් ගෑවෙ නැත්තන් ගතියක් නැ.. අක්කගෙ සෙන්ට් ටිකකුත් දාගෙන.. zz zzz.. සල්ලි ඉල්ලලත් බැ නොඉල්ලත් බැ.. අම්මෙ නැද්ද කීයක් හරි... ගේ හැමතැනම බැලුව.. නෑ වගේ මොනවත්.. කොල්ලට ඉතින් පොඩ්ඩක් මල... මොකද ඉතින් කරන්නෙ.. දෙවියන්ට කියල වැඩකුත් නෑ.. මෙ හදිස්සියෙ සල්ලි කොහෙන් හොයන්නද.. සීසන් එක නැත්තන් පයින් තම්යි.. අම්මට සිරි.. බස් එක නේද එනව ඇහෙන්නෙ.. දිව්ව පොල් රොටී කැල්ලකුත් කටෙ දාගෙන... බස් එකේ කට කපල සෙනග.. එල්ලුනා ඉතින් කොහොම හරි පිටිපස්සෙ දොරෙන්.. එක වන්ගුවයි පාස් උනේ... පාර අයිනෙ ඉස්සරහ ඉන්නව පේනව අපේ අම්මා... අනේ දෙවියනේ... ගෙදර තිබිල රුපියල් දහයක් සොයාගෙන.. කර කියාගන්න දෙයක් නැතිකමට බස් එක දිහාට එක දික් කරගෙන... මතක් වෙද්දි තවමත් ඇස් වලට කඳුලු ගලනව අම්මේ.. කිරි ටිකවත් ණයට නෙමෙයි
හිතුවක්කාර කොල්ලෙක්...
හිතුවක්කාර කොල්ලෙක්... උදෙම නැගිට ගත්තා අමාරුවෙන්.. කුකුළටත් බැන බැන.. වෙලාව හතයි.. හැම දේටම තියෙන්නෙ පැය බාගයයි.. මේකවත් ලස්සන දවසක් වේවිද.. අනේ මන්ද ඉතින් ඕවනම් ඩඩි බිඩි ගාලා දිව්වා ලිඳ ලඟට... කෑලි පහ යන්තම් සෝදගෙන දිව්වා ආයෙත් ගෙදර... පොල් කටු ඉස්තිරික්කයෙක් මැදපු ඇඳුමත් දාගෙන කොන්ඩෙ පොඩ්ඩක් පීරගත්තා.. පොල් තෙල් පාරක් ගෑවෙ නැත්තන් ගතියක් නැ.. අක්කගෙ සෙන්ට් ටිකකුත් දාගෙන.. zz zzz.. සල්ලි ඉල්ලලත් බැ නොඉල්ලත් බැ.. අම්මෙ නැද්ද කීයක් හරි... ගේ හැමතැනම බැලුව.. නෑ වගේ මොනවත්.. කොල්ලට ඉතින් පොඩ්ඩක් මල... මොකද ඉතින් කරන්නෙ.. දෙවියන්ට කියල වැඩකුත් නෑ.. මෙ හදිස්සියෙ සල්ලි කොහෙන් හොයන්නද.. සීසන් එක නැත්තන් පයින් තම්යි.. අම්මට සිරි.. බස් එක නේද එනව ඇහෙන්නෙ.. දිව්ව පොල් රොටී කැල්ලකුත් කටෙ දාගෙන... බස් එකේ කට කපල සෙනග.. එල්ලුනා ඉතින් කොහොම හරි පිටිපස්සෙ දොරෙන්.. එක වන්ගුවයි පාස් උනේ... පාර අයිනෙ ඉස්සරහ ඉන්නව පේනව අපේ අම්මා... අනේ දෙවියනේ... ගෙදර තිබිල රුපියල් දහයක් සොයාගෙන.. කර කියාගන්න දෙයක් නැතිකමට බස් එක දිහාට එක දික් කරගෙන... මතක් වෙද්දි තවමත් ඇස් වලට කඳුලු ගලනව අම්මේ.. කිරි ටිකවත් ණයට නෙමෙයි
~~ මහනුවර දුම්රිය ස්ථානය 2011/07/22 02:45PM ~~
ටිමි කඳුලු සලමින් ඉකි ගසා හඬන දූම්රිය එංන්ජිමක් අලුවෙමින් දැවෙන තම සහායක මැදිරි දෙස නෙත් යොමාගෙන..... ඇසුනි හඬනගා උදව් පතනා හඞ ඒ දෙස බලා විනෝදවන මිනිසුන්ගෙන් අනේ අර දැවීයන්නේ මගේම සහෝදරයන් නොවෙද බොහෝ කාලයක් මා සමගම දුක සැප බෙදා ගත්..... නැතිද අහලක පින්වතෙක් හෙළන්නට වතුර බිඳුවක් දිවි ගලවන්නට මගේම සගයන්ගේ.... පුලුවනිද කරන්නට මට පොඞි උදව්වක් දවාලනු මැන මාද ලෙහෙසියෙන් නික්ම යන්න ට ඔවුන් සමගම මේ කුරිරු ලෝකයෙන්.....
අදරයේ වේදනාව......
සිත් අහසේනම් කොතෙක් කවි ලියවෙන්න ඇතිද එ කවි කියවමින් කොතෙක් මම හඬන්නට ඇතිද හඬන මම දෙස බලමින් කී දෙනෙක් නම් සිනා සෙන්නට ඇතිද අදරයේ වේදනාව කවදා ඔවුන් හඳුනා ගනු ඇතිද
අහිමිවු ජීවිතේ....
ජීවිතේ කොයි තරම් සුන්දරද කියල දැනුන මට ඔයාගේ අදරේ මට දැනුන දවසෙ... බලාපොරොත්තු පොදි බැඳ ගත්තා මම ඒ අදරෙ විඳින්න ගත්තට පස්සෙ.. ජීවිතෙ හැම දෙයක්ම නැති උනා වගෙ දැනුන මට එ අදරේ මට අහිමි උන දවසෙ... අත් උනෙ මෙහෙම දුකක් මට කල පව් නිසා වෙන්න අති පෙර දවසෙ...
පසු තැවීම....
දුටුවේ නැතිද මගෙ ඇස් වල කඳුලු සිතුවෙ නෑ රිදවන්නට ඔබේ හිත මා මිතුරු... සිදු වු වරද එතරම් දරුනු වීලු පසු තැවෙමින් සිටිනෙමි මා නිරතුරු...
චැට් එක....
හිතෙනවා ඇති නේද ඔයාටත් මෙහෙමත් ලෑජ්ජාවක් නෑති එකෙක් නෑතුවත් මගෙන් කිසි රිප්ලයි එකක් කොටනව නැතිව තොර තොන්චියක්..
සදවතිය..........
අහබ්බෙන් වගේ අමාවවකට පෑයූ සදවතිය ලොවෙන් සැගවෙන්නට දරන අසාර්ථක උත්සාහයක්.. නොදන්නා ලෙසින් මග බලා සිටි වග කදුලින් පිරි නෙත් අහස දෙස අයාගෙන..
දුක වැඩිකමට ඇඩුන දවසක්.......
ලැබුනා දුරකතන ඇමදුමක්.. දන්වමින් අතුරුදන් වී ඇති බව මගේ සොදුරුතම මිතුරෙක් හිතුවේ තවත් විහිළුවක් කියල අපේ කට්ටියගේ.. යමක් සිදුවි ඇති බවනම් මොනවට පැහැදිලියි කවුරුත් නොදන්නෙත් ඒකම තමයි.. ගෙවී ගියා දින දෙකතුනක්ම නොමැතිව කිසිම තොරතුරක්.. නොසෙව්ව තැනක් නොමැති තරම් එක තැනක් ඇරෙන්න, ඒ ඔයා ඉදපු තැන අපි කවුරුත්ම නොදන්න.. ලැබුනා තවක් දුරකතන ඇමතුමක් ලැබුන බව දන්වමින් මල සිරුරක් එසැනින් මගේ කටින් පිටවුනේ, මුන්ට පිස්සු... ගෙවුනා තවත් එක රැයක් සමගින් දෙගිඩියාවකුත් ඇත්තටම මොකද මේ වෙන්නේ ඇහුව ඉතින් දෙවියන්ගෙනුත් කරන්නම දෙයක් නැති කමට.. වේලාව උදෑසන අටයි, ලැබුනා තවක් කෙටි පණිවිඩයක් සූදානම් වන ලෙස දන්වමින් පසුදින පවත්වන අවමගුල් උත්සවයට..
පෙම් නොකරමි කිසි දින පෙර දැනුනා නම්.............
සිත මව මව නුඹ ලඟ පෙර සිටි හැම කල් නෙත සැලෙනව රහසින් නොදැනිම මටවත් දුක වැඩි බව ආදරෙ බිඳුනම මෙතරම් පෙම් නොකරමි කිසි දින පෙර දැනුනා නම්............. රැයෙ දිලුනට සදවත අහසක මනරම් සිත් යායම අඳුරුයි නුඹ ලඟ නැති නම් පෙර මතකය පමණක් තනියට ලඟ නම් දුක දැනුනට සොඳුරුයි මතකෙත් හැම කල්........ රැය නිදි නැති යහනක සිතිවිලි හා මං සැරිසරනව පෙර අප ආ මග ගිය තැන් පිදු ආදරෙ දුන්නට සිතකට දඬුවම් ඒ දුක මට සොඳුරුයි නුඹ දුන්නා නම්...............
හැබෑ නොවෙන හීනය.........
රහසින් වැටෙන කදුලු බිදු රහසින්ම පිසලන්නම් හිතේ පිපුන මල් කැකුල හිතයට සගවා ගන්නම් සද එළිය යට හිද සදවත ගැන හීන නොදැක ඉන්නම් හැබෑ නොවෙන හීනයක හැමදාම තනිවෙන්නම්............
මතකද එදා.........
මතකද එදා, බලෙන්ම වගේ ඇවිදින්න එක්කන් ගියා ගාළු මුව දොර හැම දෙයක්ම තිබුන ලස්සනට... සැම දෙනාම හිටිය ගොඩක් සතුටින් අපි දෙන්නා වගේම.. ඉර බහැල යන්නයි හදන්නේ, ඔයා කිවුවේ හරියට අපි හිටිය ඇති නේද කියන්න වගේ.. එත් අපි තව ටිකක් ඉමු කියනව වගේ අහුනා.. ඒක කිව්වේ මමද මන්ද.. අලි මදිවට හරක්.. අවා නේද ලොකු වැසසකුත් තිබුනේ ඉතින් ඔයාගේ පොඩි කුඩය මගේ කැප් එකට වඩා ටිකක් ලොකු චුට්ටක් වගේ තෙමුනා වතුර බේරෙන ගානට දැන් ඉතින් බැනුම් කෝටියි අමමගෙන් ඔයාට.. වෙන් වෙලා ගියා ඉතින් අපි නැවත හමු වෙන බලාපොරොත්තුවෙන්.. මෙලෙස එක්වුනා සුන්දර මතකයන් සිතේ ලියවුනු අපේ කතාවට...
නැගිටින්න... කම්මැලියා...
හම්බ උනේ හුග කාලෙකින් නේද ඔයා කිව්වා හායි.. මමත් කිව්වා ගොඩාක් කාලෙකින් නේද.. ගත් කටටම ඔයා කියපි, හිටියා වගේම තමයි නේද මම මොන හිතකින් කියන්නද, ඔයානම් ගොඩක් වෙනස් වෙලා කියලා.. කාලය ඔයාව වෙනස් කරලද ඔයා කාලයව වෙනස් කරලද කිව්වා ඉතින් අලි බොරුවක්, ඉස්සර වගේම ඔයාව හිනස්සවන්න.. මිනිත්තු පහයි තියෙන්නේ කොයි එකටත් වෙනදට කොහොමත් පරක්කුවෙන කෝචිය ඇයි අද වෙලාවටම අපි දෙන්නා හම්බවුන නිසා වෙන්න ඇති එනව ඇහුනා යකඩ යකා, ඒක නම් යකෙක්ම තමයි යාන්තමින් ඇහුනා, බායි.. කියාගන්න උනේ, බුදු සර.. විතරයි වැදුනා පිටට පහරක්.. යන්තමින් ඇහුනා "නැගිටින්න.... කම්මැලියා..."
අක්කා FB දාපු හොද comment එකක්.......
Devdas ලස්සන love story එකක්..ආදරේ කියන්නෙ අයිති කර ගෑනිම නෙමෙයි කෑප කිරිමක්..Deva, Paro ගේ wedding ගේ එක දවසෙ ඈට මාලේකින් නළල තුවාල කරනවා Paro ට මුණ බලන හෑම වෙලෙම Deva ව මතක් වෙන්න..Paro , පුන්චි කාලේ ඉදන් පහනක් නිවෙන්න නොදි තියන් ඉන්නවා Deva වෙනුවෙන්..Paro , Deva ට drinks ගන්න එක නවත්තන්න කිව්වාම Deva 1 ක පොරොන්දුවක් වෙනවා මෑරෙණ්න මොහොතක ට කලින් Paro ව බලන්න එනවා කියලා...මෙ seen එකේ තියෙන්නෙ Deva ,Paro ව බලන්න ආපු මොහොත...එදා අර පහන නිවෙනවා...,Paro ගේ නළලේ තුවාලෙන් ලේ එනවා..මෙ හෑම දෙයක්ම බොළද වෙන්න පුලුවන්..මෙවා තියෙන්නෙ film වල විතරක් වෙන්න පුලුවන්..එත් මෙ හෑම දේම TRUE LOVE කියන එක අපිට feel කරනවා..
නැවක් ලෙසින් මම යාත්‍රා කලා නුඹ නම් සයුර මතින් සැඩ සුලගට හසුව රුවල බිදීගිය හැඩයි කෝ මගේ කොම්පාසුව.. කෝ මගේ ආධාරක බෝට්ටුව.. සැගවුනාවත්ද සයුරු පත්ලේ... ආ මග නම් මතකයි ඒත් මුහුදේ නැව් ගියාට පාරවල් හිටිනවද මටත් පිස්සු.. කෑම ඇති වෙයි ටික දවසකට ඉවර උන දවසට බිලි වෙනව මහ මුහුදට කුස ගිණි නිමෙයිනෙ මාළුවෙකුගෙවත්.. ඒ පිනත් මහ මුහුදටම.. ලෙසින් මගේ අවසන් කැමැත්ත කිසිදා කොතැනකවත් නොලියවුනු...