වස්සාන සිහිනයේ මමත් අද තනිවෙලා
නුඹ නැතිව හඬා වැටෙන සිත මෙනි වැහි වලා
ආයෙත් ඇවිත් නුඹ මගේ ලඟම දැවටිලා
ඉන්නට එනවද සමගින්ම නිකිනි වලා
නුඹ නැතිව හඬා වැටෙන සිත මෙනි වැහි වලා
ආයෙත් ඇවිත් නුඹ මගේ ලඟම දැවටිලා
ඉන්නට එනවද සමගින්ම නිකිනි වලා
කොරෝනා කාලේ ආලේ
රැයත් දහවලත් පමණක් නොව උදයෙත් එක ලෙස එලිය දෙන උඹ මට මිණි පහණක් ලදොත් සෙනෙහසක් සිසිලක් සැනසීමක් නුඹගෙන් පමණි මා ලැබුවේ ජීවිතයත්.. ඉන්නට නොමවැටී රත්වුන මහ පොලවෙත් සිහිලක් සැනසුමක් නැති මේ ජීවිතයෙත් බැල්මෙන් පවා නිවුනාවූ ආත්මයත් ණයගැති වේය නූපන් ඇය මෙන්ම මමත්..
Comments
Post a Comment